Paragwajska herbata, czyli yerba mate.

 Herbata yerba mate jest najbardziej tajemniczym i jednocześnie najpopularniejszym napojem w Ameryce Południowej. Indianie Guarani, którzy od niepamiętnych czasów mieszkali w starożytnej Argentynie, jako pierwsi odkryli cudowną naturę rośliny Yerba Mate, czyli dobre zdrowie i dobry nastrój.

Co to jest yerba mate?

  Yerba mate to napój tonizujący z liści ostrokrzewu paragwajskiego. Jego użycie jest integralną częścią kultury Ameryki Południowej. Znany dziś na całym świecie w XVII wieku napój ten wszedł również do użytku hiszpańskich kolonistów jako herbata jezuicka, ponieważ przedstawiciele tej nazwy byli aktywnie zaangażowani w jego produkcję.

   Aby powstała paragwajska herbata, czyli yerba mate z ostrokrzewu, młode pędy rośliny suszy się i kruszy na proszek składający się z różnych frakcji. Yerba mate zawiera witaminy A, witaminy B (dominują B1, B2), witaminy C, E, P i pierwiastki śladowe. Głównym składnikiem aktywnym jest mateina (podobna do teiny i kofeiny), środek pobudzający aktywność fizyczną i psychiczną o łagodnym działaniu.

   Herbata yerba mate to napój pochodzący z rośliny, która rośnie w Paragwaju, Brazylii, Argentynie i Urugwaju. Według legendy herbata została odkryta około 9000 lat temu przez pierwotnych mieszkańców tych miejsc tzn. indyjskie plemiona Guarani i Keczua. Współcześni mieszkańcy Ameryki Południowej piją ją przez cały dzień: gorzka herbata rano, zimna herbata po południu, słodka wieczorem. Europejczycy często nazywają ją herbatą paragwajską, a miejscowi „kaa”.

Herbata yerba mate: historia

   W XVI wieku konkwistadorzy spotkali się z paragwajską herbatą, ci, którzy odważyli się wypróbować ten oleisty, gorzki napój, natychmiast zauważyli przypływ siły i jasności myśli. Jezuici, którzy w 1620 roku założyli stan San Ignacio w północnej Argentynie, odnieśli ogromne zyski ze sprzedaży egzotycznego napoju do Europy. Balsamy i kremy na bazie yerba mate, alkaloidu herbacianego również uznano za dochodowy biznes. Zakon jezuitów nie trwał długo, a moda na herbatę zaczęła stopniowo zanikać. Drugiego odkrycia ostrokrzewu peruwiańskiego w 1822 roku dokonał botanik August St. Healer, a Europa ponownie dowiedziała się o yerba mate.

Peruwiańska herbata: produkcja

   Proces narodzin herbaty jest trudny, wymaga pewnych wysiłków i umiejętności. Zanim yerba mate dotrze do stołu, musi przejść długą drogę, od zbierania gałązek i liści po długie i dokładne suszenie, siekanie. Co ciekawe, zbiór gałązek i liści nie występuje częściej niż raz na trzy lata. Taka przerwa pozwala drzewu zregenerować się. Suszenie można wykonać na dwa sposoby. Jeśli chce się zdobyć zieloną yerba mate, używane są nowoczesne suszarki z gorącym powietrzem, jeśli potrzebuje się złotej herbaty, suszy się je na otwartym ogniu, do którego stosuje się specjalne gatunki drewna. Następnie roślina jest dokładnie kruszona, przechowywana w workach przez cały rok.

Yerba Mate: przydatne właściwości

   Yerba mate zawiera około 196 pierwiastków śladowych i witamin. Jest bogata w witaminy, a także żelazo, fosfor, magnez. Nie bez powodu żeglarze hiszpańscy i portugalscy pili ten napój podczas długich podróży morskich, pozbywając się gorączki i szkorbutu. Ostrokrzew peruwiański zawiera również ksantyny – grupę alkaloidów, kofeiny, mateiny, teofeliny, teobrominy, dzięki którym układ nerwowy radzi sobie ze zwiększonym obciążeniem, stresem, energetyzuje przez 8-10 godzin. Kwasy pantenonowy i nikotynowy są również ważnymi składnikami yerba mate, mają pozytywny wpływ na metabolizm.

   Ze względu na swój magiczny skład paragwajska herbata yerba mate ma wiele przydatnych właściwości. Ma działanie gojące, dezynfekujące, daje działanie moczopędne i przeczyszczające, a także obniża ciśnienie krwi. Można ją pić, aby pozbyć się nadwagi i infekcji jelitowych. Pomoże również obniżyć poziom cholesterolu i wzmocnić odporność. Ogólnie rzecz biorąc, ten wspaniały napój sprzyja relaksowi i radości życia. Co więcej, ponieważ w herbacie znajduje się wiele witamin i przydatnych substancji, nie tylko dorośli, ale także dzieci mogą ją pić.

   Według ekspertów z Ameryki Południowej herbata paragwajska znacznie zmniejsza objawy depresji, nerwicy, zespołów lękowych, reguluje cykl snu. Wielu naukowców zauważa immunostymulujące działanie napoju, a nawet nalega na jego stosowanie przez mieszkańców dużych miast.

Herbata yerba mate – napój podany przez Bogów

   W naturze trudno jest znaleźć roślinę, w której jest tak wiele korzystnych właściwości. Indianie z plemion Guarani i Keczua pili ją w głodnych czasach i cieszyli się życiem. Mocno wierzyli, że roślina ma boską naturę. Być może, dlatego jej spożywanie w tradycyjny sposób w gronie bliskich i szanowanych ludzi jest nadal popularne.

Jak pić herbatę paragwajską herbatę?

   Klasycznie yerba mate pije się z tykwy specjalną słomkę do picia – bombillą. Duże tykwy, swoim wyglądem i właściwościami przypominają drzewo, a także mają kształt otwartego gardła, nazywane są porongo. Bombillę wykonuje się także z trzciny, metalu, szkła, porcelany, a także plastiku. Każdy z materiałów ma swoje zalety. Obecnie można zobaczyć w sprzedaży szeroką gamę tykw: ze wzorem, w skórze, palone, pomalowane, różne rozmiary i kształty. Jeśli tykwa jest używana po raz pierwszy, konieczne jest wsypanie do niej 2/3 suchych liści herbaty, uzupełnienie wodą w temperaturze 70-80 ° C i pozostawienie na jeden dzień. Następnie tykwa jest czyszczona, ściany są wolne od włókien, suszone, a następnie nadaje się do użytku.

Jak zrobić yerba mate?

   Skorupa tykwy 2/3 lub 3/4 jest wypełniona suchą herbatą, kilkakrotnie wstrząśnięta. Następnie jest umieszczana w pustej przestrzeni, zajmuje pozycję poziomą. Wzdłuż linii tykwy delikatnie wlewa się wodę o temperaturze nie wyższej niż 80 ° C, nasycając suchą herbatę. Tykwa jest wypełniona wodą po brzegi i jest ustawiana w pierwotnym położeniu. Herbatę yerba mate można pić, wypełniając tykwę, dopóki jest na nią ochota. Zwykle 1-1,5 litra wody można przelać przez dobrej jakości herbatę. Po zakończeniu należy opłukać tykwę i pozostawić ją w suchym miejscu. Tykwa musi sama wyschnąć, w tym celu nie można używać urządzeń grzewczych, na przykład do suszenia tykwy w piecu lub suszarką do włosów.